فراوانی مصرف سیگار و ارتباط آن با یافته‌های ریوی در برونشیولیت مزمن ناشی از گاز خردل

مقدمه. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی گزارش مصرف سیگار و ارتباط آن با شدت یافته‌های بالینی و پاراکلینک ریوی در مبتلایان به برونشیولیت مزمن ناشی از مواجهه با عوامل شیمیایی انجام شد. مواد و روش کار. در مطالعه مقطعی- مشاهده‌ای حاضر، 473 بیمار مبتلا به برونشیولیت ناشی از مواجهه با گاز خردل از بین مراجعین به درمانگاه فوق تخصصی ریه بیمارستان بقیه ا.. (عج) در سال‌های 1384 و 1383انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری به صورت غیرتصادفی ساده بود. یافته‌های شرح حال، معاینه بالینی، اسپیرومتری و High-resolution computed tomography) HRCT )در بیماران ثبت گردید. گزارش مصرف سیگار توسط خود (شامل میزان مصرف به ازای پاکت/ سال و سابقه ترک سیگار) در بیماران ثبت شد. نتایج.56 نفر از بیماران (8/11%) سابقه مصرف سیگار را ذکر کردند. 8 نفر (7/1%) بیش از 10 پاکت/ سال سیگار مصرف کرده بودند. 39 نفر (2/8%) دارای سابقه اقدام به ترک سیگار بودند که در تمامی موارد ناموفق بود. مصرف سیگار با فراوانی بیشتر نمای انسدادی در اسپیرومتری همبستگی معنی‌دار آماری نشان داد (034/0=P )، اما با فراوانی یافته‌های دیگر اسپیرومتری، شرح حال، معاینه ریوی و HRCT chest فاقد همبستگی آماری معنی‌دار بود (05/0 7 نفر (7/1%) از افرادی که منکر مصرف سیگار بودند، دارای نمای آمفیزم در HRCT ریه بودند. بحث و نتیجه‌گیری. اگر چه فراوانی مصرف سیگار در جانبازان شیمیایی مبتلا به برونشیولیت مزمن زیاد نیست، اما احتمالاً بیماران را مستعد پیشرفت انسداد مجاری تنفسی می‌نماید. توصیه می‌شود تا سیاستگذاران بهداشت و سلامت این جمعیت، مداخلات اختصاصی منجر به ترک سیگار در این بیماران را به کار گیرند. توجه به این نکته که حدود 2% افرادی که منکر مصرف سیگار بودند، بر اساس وجود آمفیزم، سالها سیگار مصرف کرده‌اند، ضرورت به کارگیری تست‌های آزمایشگاهی قابل اعتمادتر در بررسی مصرف سیگار در این جمعیت را یادآوری می‌کند.